Przyspieszenia zasada (akceleracja), konstrukcja teoretyczna, wyrażająca techniczne warunki procesu wzrostu, które wskazują, że w przyjętym okresie wzrost produkcji określonego dobra wymaga: 1. wyprzedzenia w czasie w powiększeniu środków produkcji; 2. większego ilościowo powiększenia środków produkcji od przyrostu produkcji. Z.p. wiąże się zazwyczaj z nazwiskiem amerykańskiego ekonomisty J. M. Clarka. Francuzi zwracają jednak uwagę, że pierwszym, który o tym zjawisku pisał, nie dając mu wprawdzie obecnej nazwy, jest A. Aftalion. Ilościowa analiza zjawiska z.p. przyjmuje następujące założenia upraszczające: 1. zastąpienie zużycia środków trwałych (reinwestycje) ma charakter ciągły, w przeciwnym razie występują cykle zastąpienia komplikujące sprawę; 2. środki produkcji (środki trwałe i zapasy) są w pełni wykorzystane, nie występują w nadmiarze, każde więc zwiększenie produkcji wymaga dodatkowych inwestycji; 3. praca żywa nie jest czynnikiem ograniczającym wzrost produktu społecznego; 4. wydajność pracy oraz ilość środków produkcji przypadająca na jednego zatrudnionego jest stała
