Produkcja korcowa, kategoria ekonomiczna stosowana w odniesieniu do produkcji różnych jednostek wytwórczych, np. gospodarki narodowej, resortu, zjednoczenia, działu, gałęzi, charakteryzująca rozmiary produkcji nie podlegającej już dalszemu przetwórstwu w ramach danej jednostki. W skali gospodarki narodowej pojęciem „p.k.” określa się te produkty (produkty końcowe), które nie zostały przekazane do dalszej produkcji; p.k. można również określić przez odjęcie od pełnej wartości wszystkich produktów wartości tzw. produktów pośrednich, tj. takich, które zostały w danym okresie zużyte przy wytwarzaniu innych produktów. W skali gospodarki narodowej p.k. jest więc produkcją przeznaczoną na spożycie, inwestycje, kapitalne remonty, przyrost środków obrotowych i rezerw oraz na eksport. Zakładając np., że cala sfera produkcji materialnej dzieli się na dwie gałęzie X i Y, których produkcja globalna wynosi odpowiednio 100 i 200 jednostek oraz że gałąź X zużywa w procesie produkcji 50 jednostek produkcji gałęzi Y, a gałąź Y zużywa 70 jednostek produkcji gałęzi X, pozostała zaś część produkcji zarówno gałęzi X, jak i Y przeznaczona jest na spożycie lub inwestycje, wówczas p.k. gałęzi X wyniesie 30 jednostek, gałęzi Y 150 jednostek, a p.k. liczonej dla gospodarki narodowej ogółem — 180 jednostek.
